Akhisar´ın eski esnaflarından Camcı Mustafa Söğütçük, Altıeylül Gazetesi Yazı İşleri Müdürü Semih Gürmen ile bir araya gelerek yok olmaya yüz tutmuş mesleğine dair açıklamalarda bulundu. Özellikle pencere ve kapılara takılacak tabaka camları istenen boyda kesmeyi ve yerine oturtmayı gerektiren, seyyar meslekler arasında olan camcılık zanaatının Akhisar´daki en eski iş yerlerinden Söğütçük Camcılık, tarihi ve çalışmaları üzerine konuştu. Sözlerine işyerinin tarihini anlatarak başlayan Mustafa Söğütçük, ?Bu işyerini 1942 yılında ilk babam Ali Söğütçük açmış. Ozamanlar hem camcılık hem marangozluk hem de hırdavatçılıkla uğraşıyormuş. İkinci Dünya Savaşı Dönemi´nde tekrar harbe çağrılan babam, döndüğünde şimdinin Tahir Ün Caddesi eskinin İstasyon yahut Hükümet Caddesi olarak bilinen mevkiide tekrar dükkanını açmış. Uzun yıllar üç sektörle uğraştıktan sonra 1959 yılında sadece camcılık ve hırdavatçılık üzerine yoğunlaşmış ve tekrar Tahir Ün caddesi mevkinde iş yerini değiştirip yeni bir dükkanda çalışmalarına devam etmiştir. 1980 yılında vefat edene dek camcılık sektörüyle uğraştı.1980 yılında babamın vefatının üzerine annem mekanı çalıştırmaya başladı. Bu dönem aralığında ben de Akhisar Lisesi´nde Fen Bilgisi Öğretmenliği yapmaktaydım. 2000 yılına dek annem üzerinden mekan çalışmaya devam etti ve 2000 yılında emekli olmamla işleri ben devraldım. O günden bu yana hala işletmeye devam etmekteyim. Eskiden işlerimiz gayet iyiydi. Çift cam olayı çıktığından bu yana durum günden güne kötüye gider oldu. Biz mekanımızı şehrin daha uygun ara sokaklarından birine taşıdık. Hayat pahalılandı. Cam fiyatlarıda pahalılandı, kırılan camın yenisini taktırmak nerdeyse aynı para oldu.Büyük firmaların kurulmasıyla işlerimiz daha da düştü. Şimdilerde yok olmaya yüz tutan meslekler arasındayız. Biraz para olacak, iş yerini büyütüp firma boyutuna gelip işletmeyi yürütüceksin ki para kazanasın. Çalışacak işçi bulmakta zor artık. 4+4+4 eğitim sisteminin gelmesiyle usta çırak ilişkiside kalmadı. Liseden mezun olmuş, yaşı başını almış insanların bu zanaatı a´dan z´ye öğrenmesi imkansız gibi bir şey. İşin içinde pişmek gerekiyor. Bende bu işle uğraşan ailenin son ferdiyim. Benden sonra devam edicek mi etmicek mi bilinmez ama olmayacak gibi duruyor. Yıllar ilerledikçe daha büyük firmalar kuruldukça bizim gibi camcıların sayısı dahada azalacak çok yakında yok olma seviyesine gelecek.?dedi.
