Bayram yaklaşırken insanlarda ayrı bir heyecan, umut ve mutluluk oluşuyor.57 yıllık yaşamımda şöyle bir çocukluğuma baktığımda şimdi kaybettiklerim gözlerimin önünden film şeridi gibi geçiyor. İçimde tatlı bir burukluk ve hüzün bir o kadar da mutluluk var. Yaşanmışlıkların keyfi ve kaybettiğim değerlerin hüznü bir arada. Dede mesleği şekerciliği babam ve amcamlar birlikte devam ettirirken bayram haftasına girildiğinde imalat tüm hızıyla sürüyordu. Çocukluğumda akide şekeri, peynir şekeri, kaynana şekeri gibi ürünler üretiliyordu. Hepsi son derece saf ve katkısızdı. Doğaldı. O zamanlarda samimi, sıcak yardımlaşmayı seven tatlı sohbetli dost canlısı insanlar şeker tezgâhlarını kurardı. Sokağımızda rahmetli Ferit ağabeyimizin ?Arılar balı buradan alıyor ?nidaları ile müşterilerimize hizmet sunulurdu. Bayram sabahı ise babam beni ve ağabeylerimi yanına alıp kabristana götürürdü ve şöyle derdi: Rahmetli Şekerci Hacı Fahrettin ?ölülerinizi rahmetle anın? onlar sizden dua beklerler. ?Ecdadımızı unutmayın? bayramlarda ilk bayramlaştıklarımız hep ölülerimiz olurdu. Şimdi şöyle bir bakıyorum. Ne şekerler eski lezzetinde ne de dostluklar. Çünkü hepsinin içine suni tatlandırıcı katılmış, doğallıktan uzaklaştırılmış ve ambalaja geçirilmiş. Hayatımızın her günü bayram tadında geçsin, sevip sevilelim. Hoşgörülü olalım. Ömürler yitip giderken akrabalarımızı, dostlarımızı iyi analım iyi anılalım. Bayramlaşmalar o kadar yoğun yaşanırdı ki neredeyse bütün Akhisarlı birbiriyle bayramlaşırdı. Uzak yakın, akraba komşu, zengin fakir demeden evlere ziyaretler yapılır, büyüklerin elleri öpülür, samimiyetler artarak devam ederdi. Şimdi ise telefondan veya sanal âlemden kuru bir bayram tebriğiyle geçiştirmekteyiz. O zamanlar insanlar bayramı kalabalıklar içinde coşkulu bir şekilde yaşıyordu. Günümüzde ise kalabalıklar içinde yalnızlığı yaşıyoruz. Bayramınız mübarek olsun?
