Yine Bayram´ın Arifesindeyim. Bu bayram Kurban Bayramı Allah sevgisini ve ona olan sadakati anlatan bayramdır. İbrahim A.S Allah´ına olan sevgisi ve inancı dolayısıyla en sevgilisi İsmail A.S´dan vazgeçme noktasıdır. Gözümün önüne kırmızı temel boyalı, kerpiçten olan Hashoca mahallesindeki evimiz geldi. Sıcacık, dost canlısı komşularımız, sokak kapılarımız açık, insanlar samimi her evin içinden radyolardan oyun havaları, şarkılar, türküler yükseliyordu. İnsanların arabası yoktu. Çoğunun evinde buzdolabı, çamaşır makinası, telefon bile yoktu bırakın arabayı. Âmâ hepsinin yüzünde tebessüm vardı. Geleceğe dair kaygıları yoktu. İçlerinde nefret yoktu, şefkat vardı, yardımlaşma vardı. En önemlisi dostluk vardı. Komşularım Hoca Şevki dayım, Bahise teyzem, Nevriye teyzem, Paldır Eşreflerden kahkahalar eşliğinde göğe yükselen sohbetler vardı. Babam Şekerci Hacı Fahrettin, pamuk elli annem, abim güzel günlerdi onlar. Bu bayram onların hiçbirisi yok. Yüksek yüksek binalar, önlerinde arabalar, samimiyet olmayan komşuluklar, birbirine şüphe ile bakan gözler, her elde bir telefon ancak huzur yok. Sahte mutluluklar ve kalabalıklar içinde yalnızlıklar. Radyodan Barış Manço´nun Arkadaşım Eşek şarkısı çalarken(kaç yıl oldu saymadım köyden göçeli)gözlerinin pınarlarından akan yaşları silmeyen babamın doğallığını hasretle anıyorum. Şimdilerde birçoğumuza göre bayramlar yaz tatili programı oluyor. Lüks otellerin havuz başlarında, sahillerde güneşlenme fırsatı olarak görülüyor. Bu güzel bayramın ülkemize hayırlara vesile olmasını diliyorum. Mutlu, huzurlu kalkınmış, saygılı, adaletli, milletinin devletini sevip saydığı, devletin de milletine şevkatle baktığı bir bayram diliyorum. Bayramınız kutlu olsun.
